Enkele weken geleden heb ik al gemeld dat er een Strida 5.2 op de markt is gekomen. (Je kunt dat artikel hier lezen.) En ik mag op deze Strida gaan rijden!
Ik heb mijn (knaloranje) Strida opgehaald in Amsterdam en na een korte uitleg over het in- en uitklappen van deze vouwfiets ben ik op pad gegaan. 
Je zou toch denken dat men in Amsterdam wel gewend is aan vouwfietsen, maar ‘mijn’ Strida baarde behoorlijk veel opzien in metro. Ik was opzet met de trein naar Amsterdam gegaan, zodat ik gelijk kon testen of je de Strida makkelijk kwijt kan in de trein. Maar zij past prima tussen 2 stoelen in.
Een opgevouwen Strida ziet net zo uit als een opgevouwen paraplumodel kinderbuggy (de moeders onder ons weten nu precies wat ik bedoel). 
Bij aankomst in Amersfoort kwam er gelijk een man op me af en vroeg me: “Is dit een Strida?” Toen ik dit bevestigde, vertelde hij mij dat hij de Strida alleen nog maar uitgevouwen had gezien en nog nooit ingeklapt.
Tijdens de uitklapsessie kreeg ik nog meer opmerkingen en vragen van passerende treinpassagiers, dus je kan niet echt ongemerkt de Strida in- en uitklappen.
Toen ik (eindelijk) opstapte moest ik wel een beetje wennen aan het stuur, dat is een behoorlijk wiebelig. (Ik ben nl. gewend aan het fietsen op een Dahon vouwfiets en die fietst echt anders.) Maar je kan wel heel hard fietsen op de Strida en dat zonder versnellingen!
Ik ga de Strida (samen met manlief die ook een fervent vouwfiets gebruiker is) de aankomende tijd intensief gebruiken en daarna lezen jullie het eindresultaat.
